Frans Fluttert noemt zichzelf het liefst “forensisch onderzoeker”, om daar dan direct aan toe te voegen: “Nee, niet zo eentje uit CSI.” Fluttert doet onderzoek in de forensische psychiatrie, bij mensen die een misdrijf hebben gepleegd, maar die vooral psychiatrisch patiënt zijn. Een onderwerp dat eigenlijk alleen in het nieuws komt als er iets is misgegaan. Tijdens een proefverlof, bijvoorbeeld.
Fluttert is vooral bekend om zijn werk op het gebied van “vroegsignalering”: hoe leer je patiënten om vroegtijdig te herkennen dat ze richting gevarenzone glijden. Zo vroeg dat ze tijd hebben om maatregelen te nemen, zoals medicijnen innemen of hulpverleners bellen. Dan gaat het dus over patiënten weer autonomie en controle geven, en ze serieus nemen. “De patiënt is ook een deskundige in zijn ziektebeeld. Hoe meer hij betrokken wordt bij zijn behandeling, hoe meer de agressie afneemt,” stelt Fluttert.
Het is een gevoelig onderwerp. We hebben het immers over mensen waarvan een groot deel van de bevolking (en de politiek) vindt dat we ze maar het best zo lang mogelijk kunnen opsluiten. Voor de zekerheid. Fluttert formuleert bedachtzaam, maar toch stellig. “Opsluiting is altijd traumatiserend. Zeker voor psychiatrisch patiënten.”
Beluister hier het interview. Een link naar de mp3-file, handig om te downloaden.
NB. Zoals gezegd: het betreft gevoelige materie. We hebben, op verzoek van Frans, een paar fragmenten uit de live-uitzending weggeknipt, en hier en daar is dat te horen. Dit doet verder geen afbreuk aan de strekking van het verhaal.
- Interviewer: Maarten Bronts
- Stuurman-aan-wal: Lykle de Vries
- Geluidstechniek: Annemieke Wellin
Be the first to comment on "Aflevering 30 – over misdaad en straf – met Frans Fluttert"